Dla dziecka rozpoczynającego edukację przedszkolną to nowy etap swojego życia. Dziecko często pozostaje poza domem i zaczyna funkcjonować w dwóch środowiskach: rodzinnym i instytucjonalnym (przedszkolnym).

Wejście do nowej społeczności wiąże się z całkowitą zmianą dotychczasowych przyzwyczajeń i sposobu życia dziecka, które do tej pory cały czas spędzało z rodziną, gdzie czuło się pewnie i bezpiecznie zajmując ważną pozycję w rodzinie.
Ogromny wpływ na adaptację dziecka do grupy przedszkolnej mają rodzice jeśli w pełni akceptują wybrane przez siebie przedszkole, nauczycielki pracujące w grupie i ich metody pracy. Rodzice jako osoby najsilniej związane z dzieckiem, powinny dać dziecku możliwość stopniowego wejścia w nową społeczność. Warto skorzystać z wizyty z maluchem w nowym miejscu jakim jest nasze przedszkole. Zapraszamy państwa z dziećmi w dni otwarte. Dziecko obejrzy sale i znajdujące się w niej zabawki, zapozna się z paniami i sprawdzi, jak fajnie bawi się z kolegami. Wasza pierwsza wizyta ma za zadanie nie tylko zapoznać dziecko z przedszkolem, ale uspokoić Ciebie Rodzicu. Gdy zobaczysz jak Twoja pociecha bawi się z innymi i porozmawiasz z paniami, na pewno pozbędziesz się wielu obaw. Twoje opanowanie, pewność i spokój udzielą się dziecku.

RODZICU JEŚLI CHCESZ POMÓC I UŁATWIĆ DZIECKU PRZEKROCZENIE PROGU PRZEDSZKOLA W ATMOSFERZE ŻYCZLIWOŚCI, CIEPŁA ORAZ ZAUFANIU TO MUSISZ PAMIĘTAĆ O WAŻNYCH ZASADACH.

Rady dla rodziców

  1. Nie przeciągaj pożegnania w szatni; pomóż dziecku rozebrać się, pocałuj je i wyjdź;
  2. Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu; jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko    wymusić;
  3. Nie obiecuj; jeśli pójdziesz do przedszkola to coś dostaniesz; kiedy będziesz odbierać dziecko, możesz dać mu maleńki prezencik, ale nie może to być forma przekupywania;
  4. Kontroluj się, co mówisz. Zamiast: już możemy wracać do domu, powiedź: teraz możemy iść do domu. To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk;
  5. Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiedziało, co wydarzyło się w przedszkolu, to powoduje niepotrzebny stres;
  6. Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tato, rozstania z tatą są mniej bolesne;
  7. Pamiętaj: żegnaj i witaj swoje dziecko zawsze z uśmiechem :) !

Czynniki wpływające na dobrą i złą adaptację

Adaptację ułatwia:

  • racjonalne podjęcie decyzji,
  • pozytywne myślenie o placówce (zaufanie do personelu),
  • poznanie placówki przez dziecko,
  • wcześniejsze dostarczenie dziecku doświadczeń przebywania z innymi dorosłymi, bycia bez mamy,
  • umożliwianie kontaktów z innymi dziećmi,
  • usamodzielnienie dziecka,
  • jasne ustalenie reguły gry i konsekwencja w ich przestrzeganiu )kto, gdzie, kiedy, dlaczego),
  • stopniowe przyzwyczajanie dziecka do placówki (krótki czas pobytu, towarzyszenie dziecku),
  • akceptacja dziecka i rozumienie jego stresu, wspieranie dziecka,
  • okazywanie spokoju, poczucia bezpieczeństwa podczas rozstania,
  • czas na bycie z dzieckiem po odebraniu z przedszkola,
  • ujednolicenie rytmu życia w przedszkolu i w domu.

Adaptację utrudnia:

  • niepewność decyzji,
  • brak zaufania do placówki, podejrzliwość wobec personelu,
  • wyrzuty sumienia, niepokój, lęk, poczucie zagrożenia,
  • nieznajomość placówki,
  • brak jasnych reguł, zmienność,
  • traktowanie dziecka przedmiotowo,
  • brak doświadczeń społecznych w kontaktach z  innymi dorosłymi i dziećmi,
  • nadopiekuńczość, wyręczanie dziecka w czynnościach związanych z samoobsługą,
  • "złe" przyzwyczajenia dziecka (zasypianie z dzieckiem),
  • "rzucanie na głęboką wodę" - pełny wymiar godzin 
  • straszenie przedszkolem,
  • pośpiech, zdenerwowanie, spóźnianie- brak czasu dla dziecka, zabieganie,
  • brak zrozumienia dla trudnych zachować dziecka, obrażanie się na dziecko, odrzucenie.                                                                        

Opracowała mgr Benigna Wejnerowska