Przygotowania do „wielkiego dnia”
Wspólnie z dzieckiem przygotuj podstawową wyprawkę:
DZIECI TRZYLETNIE
- Buty na zmianę. Ważne aby nie były sznurowane, lecz zapinane na zatrzask lub rzepy, wygodne, łatwe do wkładania. Podeszwa obuwia powinna być antypoślizgowa.
Na podeszwie można umieścić imię dziecka lub jego inicjały. - Zestaw zapasowych ubrań (majtki, skarpetki, spodnie, bluzka itp. - 2 komplety)-wszystko to umieszczone ma być w podpisanym worku gimnastycznym
(zostaje w szatni na wieszaku dziecka). - Śpiworek dziecięcy lub duży koc (140 /200), poduszka (podpisane imieniem i nazwiskiem w widocznym miejscu, wielkimi literami).
- Chusteczki higieniczne w pudełku- 2 opakowania.
- Mokry papier toaletowy- 2 opakowania.
POZOSTAŁE GRUPY
- Kapcie, wygodne, łatwe do wkładania. Podeszwa obuwia powinna być antypoślizgowa.
- Ubranie na zmianę. W komplecie powinny znaleźć się spodnie/ spódniczka, bluzka, koszulka, rajstopki, skarpetki, majtki. Rzeczy dziecka powinny być podpisane na metkach.
- Strój do ćwiczeń gimnastycznych (koszulka, spodenki).
- Worek z materiału na ubranie na zmianę podpisany imieniem i nazwiskiem dziecka.
- Worek z materiału na strój do ćwiczeń podpisany imieniem i nazwiskiem dziecka.
- Podpisany kubeczek, szczoteczka i pasta do zębów.
- Chusteczki higieniczne w pudełku- 2 opakowania.
- Mokry papier toaletowy- 1 opakowanie.
Wszystkie rzeczy dziecka powinny być podpisane mazakiem wodoodpornym lub wyszyte !!!
Wyprawka papiernicza zostanie ustalona na pierwszym zebraniu grupowym we wrześniu.
WSKAZÓWKI DLA RODZICÓW
- Nie przeciągaj pożegnania w szatni, pomóż dziecku rozebrać się, pocałuj je i wyjdź, przekazując maluszka nauczycielowi.
- Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić.
- Nie obiecuj: jeśli pójdziesz do przedszkola, to coś dostaniesz; kiedy będziesz odbierać dziecko, możesz dać mu maleńki prezent, ale nie może to być forma przekupywania, lecz raczej nagrody. Z czasem ten bodziec stanie się zbędny.
- Kontroluj, co mówisz. Zamiast: „już możemy wracać do domu”, powiedz: „teraz możemy iść do domu”. To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk.
- Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po powrocie do domu opowiedziało, co wydarzyło się w przedszkolu to powoduje niepotrzebny stres.
- Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tata lub inna osoba, którą dziecko zna.
- Staraj się określać, kiedy przyjdziesz po dziecko w miarę dokładnie: nie mów „przyjdę, kiedy skończę pracę”, ponieważ dziecko nie wie, o której godzinie rodzice ją kończą. Lepiej powiedzieć: „odbiorę cię z przedszkola po podwieczorku/po obiedzie”. To dla dziecka dobra miara czasu, gdyż wie, kiedy są posiłki. Najważniejsze jest to, by DOTRZYMYWAĆ SŁOWA!
- Nie okazuj negatywnych emocji: nie płacz, nie wracaj pod drzwi, gdy słyszysz, że maluch płacze. Takie zachowania są u dziecka rozpoczynającego funkcjonowanie poza środowiskiem rodzinnym zupełnie normalne! Jednak kiedy zobaczy, że rodzic czuje się niepewnie w sytuacji pozostawiania swej pociechy w przedszkolu, będzie miało wrażenie, że dzieje się coś złego, a to spotęguje stres.
- Każde dziecko uspokaja się w zasadzie od razu po zamknięciu drzwi do sali, ponieważ absorbują je nowi koledzy, wielość zabawek, a życzliwa i uśmiechnięta pani zawsze dziecko przytuli, weźmie na kolana i uspokoi, zajmując uwagę dziecka czymś miłym i pozytywnym.
- Wszystkie wątpliwości lub pytania kieruj do nauczyciela. To osoba, która spędza z dzieckiem większość dnia, więc doskonale je zna i jest kompetentna w swoim zawodzie. Na pewno uzyskasz pomoc i osiągniesz porozumienie. Dziecko widząc, że rodzice rozmawiają z nauczycielem, czuje się bezpieczne.
PAMIĘTAJ!
ŻEGNAJ I WITAJ SWOJE DZIECKO ZAWSZE Z UŚMIECHEM!
